zìta (tz) s.f. (t. leg.) citazione. M’ha mandhadu sa zita a su tribbunale mi ha citato dinanzi al tribunale. L’ha cunsignadu sa zita in persone gli ha consegnato la citazione in proprie mani. L’had istrazzadu sa zita in cara ha strappato la citazione in faccia. || sp. cita.