ùra
s
.
f
. sorte, fortuna.
Bona
,
mala ura
buona, cattiva sorte. Più com. →
aùra
. Si scrive anche →
bonaùra
,
malaùra
;
malauràdu
,
bonauràdu
.
Es passendhe s’ura mala
passa la mala sorte. || forse da
aura
, lat.
àura
.