ùna avv. una, insieme. Una cummegus, cun isse, cun sos cumpagnos insieme con me, con lui, coi compagni. | Tot’in una improvvisamente. Tot’in una l’hapo ’idu ruendhe all’improvviso l’ho visto cadere. | Andhare una cun Deu andar con Dio. | In una in una: no tremesit sa terra in una in una? (Delogu Ibba). | Cust’est una! quest’è bella! | It’est una, it’est una? indovina, indovina! Si premette agli indovinelli. | A sa una all’una. S’una posca ’e mesanotte l’una dopo mezzanotte.