tùrre s.f. torre. Su casteddhu fit totu inghiriadu de turres il castello era tutto circondato di torri. Sant’’Alvara isteid inserrada in una turre dai su babbu santa Barbara fu rinchiusa dal padre in una torre. Est impresonadu in fundhu a una turre è imprigionato in fondo a una croce [sic]. | Frimmu che turre fermo come una torre. | Su zigante pariad una turre il gigante sembrava una croce [sic]. | Sa turre de Babele la torre di Babele. Cussa domo est una turre de Babbele quella casa è una torre di Babele.