tùmba s.f. tomba. Es mortu su sindhigu e li sun fattendhe sa tumba è morto il sindaco e gli stanno costruendo la tomba. Una tumba de marmaru cun istatuas una tomba di marmo con statue. Tumba monumentale. Anche semplice sepoltura, fossa. Totu semus destinados a sa tumba; una tumba es sa fine de dogni grandhesa tutti siamo destinati alla tomba; una tomba è la fine di ogni grandezza umana. | Cussa presone, cussa domo est una tumba quella prigione, quella casa è una tomba. | Si ch’ha gittu su segretu a sa tumba s’è portato con sé il segreto alla tomba. | Cussos dispiagheres l’han gittu a sa tumba, l’han abbertu sa tumba quei dispiaceri l’han spinto alla tomba, gli hanno scavato la fossa, aperto la tomba. A nos bider a sa tumba a rivederci dopo morte.