trùmba s.f. tromba. Trumba ’e linna, de prata, de lattone tromba di legno, di argento, di ottone. | Sonare sa trumba sonar la tromba. Al fig. Candho faghet sa lemusina sonat sa trumba quando fa la limosina suona la tromba. A sonu ’e trumba a suon di tromba, clamorosamente. | Trumba de duttore, de parracu, de capu, de superiore, si dice per modestia da uno che copre una carica o ha un titolo. Maccari indignu, so trumba de superiore, de mastru per quanto indegno son sempre superiore, maestro. || lat. tuba, ted. trumba.