trabàgliu s.m. lavoro, fatica. Trabagliu de manu, de mente lavoro di mano, di mente. Trabagliu de sa terra, de sa pedra, de su ferru, de s’oro lavoro della terra, della pietra, del ferro, dell’oro. | Die de trabagliu e die de festa giorno di lavoro e giorno di festa. | Su ferreri ha portadu a domo su trabagliu il fabbro ha portato a casa il lavoro. | Sos mastros de muru no han trabagliu i muratori non hanno lavoro. | Custu cuadru es propriu unu bellu trabagliu questo quadro è un bel lavoro. | Est andhadu a su trabagliu è andato al lavoro. | Devo ispezzionare sos trabaglios de s’acquedotto devo ispezionare i lavori dell’acquedotto. | Daresi a su trabagliu darsi al lavoro. | Praticare, contivizare su trabagliu, ponner afficcu a su trabagliu frequentare, praticare il lavoro. Trabagliu de sa morte agonia penosa, agitata. Anche tribàgliu e deriv. || fr. travail.