terrìnu 1 s.m. terreno. Ha duas tancas in terrinu ’onu ha due chiusi di buon terreno. Terrinu cultivabbile, cultivadu terreno coltivabile, coltivato. Terrinu abbosu, asciuttu terreno acquoso, asciutto; rassu, lanzu grasso, magro. | Terrinu pedrosu, renosu terreno pietroso, arenoso. | Pagos ettaros de terrinu pochi ettari di terreno. | Abberrersi su terrinu aprirsi la terra. Meraculu chi no s’abberit su terrinu e ti ch’ingullit biu e bonu miracolo che non s’apre la terra per inghiottirti vivo. | Haer, possedire terrinos, terrinu posseder terre. | Campare dai su terrinu vivere dalla terra. | (fig.) Connoscher bene su terrinu conoscer bene il terreno. | Perder terrinu perder terreno.