tàzza (tz) s.f. bicchiere. Tazza de ’idru, de cristallu bicchiere di vetro, di cristallo. Una bella tazza de ’inu ’onu un bel bicchiere di vino buono. | Amigu de sa tazza amico del bicchiere. Amigu de tazza compagno d’osteria. | Brigaresi cun sa tazza ubbriacarsi. S’es brigadu cun sa tazza ed es mesu allampionadu s’è bisticciato col bicchiere ed è mezzo intontito. Tazzigheddha, tazzitta (dim.). || arab. tassah.