tardàre tr. ritardare. Ha tardadu sa partenzia, sa ’ennida, sa missa, su pranzu ha ritardato la partenza, la venuta, la messa, il desinare. | intr. Cant’est tardendhe a bènnere! quanto tarda a venire! Custu ’asolu tardad a coghere questi fagioli tardano a cuocere. | ass. Babbu oe est tardendhe meda, ha tardadu meda il babbo oggi tarda, ha tardato a venire. Su castigu ’e Deu no podet tardare il castigo di Dio non può tardare. Anche taldàre. || lat. tardare.