suttàna s.f. sottana, tonaca; solo per veste talare, mai per sottana da donna. Oe l’han postu sa suttana, in suttana oggi ha indossato per la prima volta la veste talare. Imbruttare sa suttana sporcare la sottana, far cose indegne della veste sacra. Had imbruttadu sa suttana e l’han suspesu ha sporcato la sottana e l’han sospeso. | Onorare sa suttana: cussu sazzerdote est onorendhe sa suttana quel sacerdote onora la sottana. | Ischire giugher sa suttana saper portare la sottana, comportarsi degnamente. Est unu preidereddhu allegru, ma ischit gigher sempre sa suttana è un pretino allegro, ma sa sempre portar bene la sottana. | Prete, sacerdote. Istat sempre in mesu a sas suttanas sta sempre tra i preti. | Attaccadu a sas suttanas attaccato alle sottane, ai preti. Est istada sempre attaccada a sas suttanas è stata sempre in mezzo, alle calcagna dei preti. | Piangher a unu sa suttana in palas non esser degno della sacra veste. A cussu disgrasciadu li pianghet sa suttana in palas quel disgraziato sacerdote non è degno della veste che indossa. | Brujare a unu sa suttana in dossu essere la sottana come una camicia di fuoco. A cussu poverittu li brujad in dossu sa suttana a quel povero pretino arde la sottana addosso. | Bogaresi, frundhireche sa suttana buttar la tonaca, la sottana alle ortiche. In custas dies s’ha bogadu, ch’ha frundhidu sa suttana in questi giorni s’è spretato.