sùstu 2 s.m. sonno. Veh! chi so sonniendhe a longos sustos (Delogu Ibba) → sùltu, sùrtu. | Trepidazione, paura. Senza timore nè sustos / de morrer eternamente senza paura né ansietà di morire eternamente (Delogu Ibba). Mesu mortu de sustu (Vass.). Passo sa vida in sustos passo la vita in trepidazioni (Carboni).