sùrdu agg. e sost. sordo. Est unu poveru dimandhone surdu è un povero mendicante sordo. Hapo un’orija surda ho un orecchio sordo; es surdu dai sa naschida è sordo dalla nascita. Surdu e mudu, mudu e surdu sordomuto. | Surdu a sa ’oghe de sa cuscescia, de s’onore sordo alla voce della coscienza, dell’onore. | Di luogo. Istanzia surda, sala, cheja surda stanza, sala, chiesa sorda. | Sonu, rumore surdu suono, rumore sordo, cupo. | Lima surda lima sorda. Anche al fig. Cussa persone est una lima surda quella persona è una lima sorda. | Surdu a sos consizos, a sas avvertenzias, a sos rimproveros sordo ai consigli, alle avvertenze, ai rimproveri. | sost. Est unu poveru surdu è un povero sordo. M’han a intendher fina sos surdos mi udranno anche i sordi. | Fagher de su surdu fare il sordo. | No b’ha peus surdu de chie no chered intendher non c’è peggior sordo di chi non vuol udire. | Surdu pedrale sordo come una pietra. | No faeddhare a surdos non parlare a sordi. || lat. surdus.