suprému agg. superl. supremo. S’ora suprema la morte, l’ultima ora. Hapo fattu isforzos supremos ho fatto supremi sforzi. | S’Ente Supremu l’Ente Supremo, Dio. | Anche sost. Su Supremu Dio. Chie cumandhad es su Supremu chi comanda è l’Ente Supremo. Esistid unu Supremu chi cumandhat totu esiste un Essere Supremo che comanda a tutti. || lat. supremus.