sulzìre tr. col si pronom., assorbire. S’ispugna s’ha sulzidu tota s’abba, su terrinu asciuttu si sulzit s’abba la spugna ha assorbito tutta l’acqua, il terreno arido assorbe la pioggia. | Sulziresi su muccu inghiottire il moccio. Est unu mancante e si sulzit fina su muccu è uno scemo e inghiotte anche il moccio. | Anche bere, cioncare. Est un’omine chi sulzit meda è un uomo che cionca. Anche surzìre.