sonàre tr. sonare. Sonare sas campanas, sos organos, su sonette, sa chiterra, su violinu sonare le campane, l’organo, l’organetto, la chitarra, il violino. Sonare sa musica sonare in piazza, della banda musicale. Oe es festa e sonan sa musica in piatta oggi è festa e la banda musicale suona in piazza. Oe sa banda ha sonadu pezzos meda bellos oggi la banda ha eseguito dei pezzi molto belli. | Sonare sa missa, su pèsperu, su rosariu, sa prèiga annunziare col suono delle campane la messa, il vespro, il rosario, la predica. | Sonare sa missa, su pesperu in musica accompagnare la messa, il vespro col suono dell’organo o dell’orchestra. | Sonare sas costas picchiar sodo. | ass. Cussu musicante no ischit sonare quel musicista non sa sonare. Cuss’ateru sonat bene, sonat male quell’altro sona bene, sona male. | intr. Custas campanas no sonan bene queste campane hanno un cattivo suono. Custa trumba no sonad annuddha questa tromba non suona affatto. | Sun sonendhe a mortu, a toccu ’e mortu, pro su mortu, pro sa morta suonano a morto. | Sun sonendhe a su fogu suonano per l’incendio. | (fig.) Custas paraulas no sonan bene, sonana male queste parole non sonan bene, sonano male. | Sun sonendhe sas ses sonano le sei. || lat. sonare.