serronàda s.f. l’atto d’inverminire, del legno e del cacio. Ite serronada chi s’ha fattu custu truncu, custu casu come s’è inverminito questo tronco, questo cacio. | Al fig. l’atto di ammattire, contrarre il baco, l’estro. Ite serronada ’e conca! che testa ammattita!