sermonàda s.f. l’atto di sermonare, sermocinare, sermoneggiare. S’ha fattu (nos ha fattu) una sermonada e poi si ch’est andhadu ha sermocinato per un pezzo e poi se n’è andato. De custas sermonadas tuas no ndh’appizzigat nè a muru nè a gianna in queste tue sermonate non c’è né capo né coda.