segnorìccu s.m. padroncino. Bisonzat de lu narrer a segnoriccu o a su babbu bisogna dirlo al padroncino o al padre. Totu est isse, segnoriccu e mere è tutto lui, padroncino e padrone. | agg. che ha le velleità di signore. Had unu fizu segnoriccu meda ha un figliolo che si dà le arie signorili.