sedattàda s.f. l’atto di stacciare, abburattare. Es dendhe una sedattada a sa farina e ha sùbbitu fattu staccia là un po’ di farina e si sbrigherà presto. | Al fig. l’atto di censurare, criticare. Pro cussu coju lis han dadu una bona sedattada per quel matrimonio li han ben conciati.