saludàre tr. salutare, riverire. Onzi ’olta chi m’’idet mi saludat ogni volta che mi vede mi saluta. Saludare sos superiores es dovere è dovere salutare i superiori. | Saludare sa bandhera salutare la bandiera. | Saludare sos istranzos salutare i forestieri. Appenas hap’ischidu chi sun arrividos so andhadu a saludare sos istranzos appena ho saputo che erano arrivati son corso a salutare gli ospiti. | Saludamilu tue! a mi lu saludas tue? salutamelo tu! me lo saluti tu? | Le lettere si concludono salutando o raccomandando di salutare anche gli altri. | rifl. recipr. salutarsi. Cussos duos non si saludan quei due non si salutano. Dai pius de un’annu no nos saludamus da più d’un anno non ci salutiamo. | ass. intr. Si no saludad isse, cheres chi salude deo? se non saluta lui, vuoi che saluti io? || lat. salutare.