saltiàre tr. saltare. Saltiare unu fossu, unu trogliu saltare un fosso, un rigagnolo. Al fig. Saltiare, brincare su fossu, vale superare la difficoltà. Com’aggiummai su fossu ch’es saltiadu (brincadu) oramai il fosso è saltato, la difficoltà maggiore è vinta. Sàltiache su fossu! coraggiu! affronta la difficoltà, coraggio! | Saltiare iscola saltare una classe. Hat saltiadu iscola duas voltas e s’es laureadu prima de me ha saltato due classi e s’è laureato prima di me. | Saltiare riga, pagina saltare righe, pagine. Su preigadore ch’ha saltiadu una parte intrea de sa preiga il predicatore ha saltato una parte intera della predica. | intr. Est unu giovanu chi saltiat meda è un giovane che salta molto, che fa lunghi salti. Cussu pizzinnu saltiat che crabolu quel ragazzo salta come un capriolo. Saltiat sa colora, su lèppere, sa rana, su tilipilche, su pulighe salta la biscia, la lepre, la rana, la cavalletta, la pulce. | Saltiare a pês giobados saltare a piè pari. | Saltiare in conca saltar in testa. Ite idea ti saltiad in conca? che idea ti è saltata in testa? | Saltiareche a fora andar fuori, il contrario dell’italiano saltar fuori. Fin fattendhe burdellu e che sun saltiados fora facevano rumore e sono stati mandati via. Saltiamìche fora dai domo, fizu indignu! va via da casa, figliuolo indegno! | Saltiareche in aera, in aeras saltar in aria. Had iscoppiadu sa bomba ei sa domo ch’es saltiada in aera ha scoppiato la bomba e la casa è saltata in aria. || lat. saltare.