ruìnzu s.m. ruggine. A custu ferru si l’es postu su ruinzu questo ferro s’è arrugginito. Mandhigadu dai su ruinzu corroso dalla ruggine. Carralzadu, cobertu de ruinzu coperto dalla ruggine. | Anche al fig. In sa memoria mia, in cussu coro, in cussa cuscescia si b’es postu su ruinzu la mia memoria si è arrugginita, in quel cuore, in quella coscienza c’è la ruggine.