restàda s.f. l’atto di restare, rimanere, avanzare. Sa restada ch’ha fattu in domo no es cosa ’ona l’essere rimasto a casa è un brutto segno. Più com. → istàda. | Sa restada chi l’ha fattu de su ’inari mi meravizat mi fa meraviglia che gli siano avanzati dei danari.