reparàre tr. riparare, proteggere. Nos hamus fattu unu barraccu chi nos reparat dai s’abba e dai su nie e dai su ’entu e dai su tempus malu abbiamo costrutto una biccicucca che ci ripara dalla pioggia, dalla neve, dal vento e dalle intemperie. Reparami dai s’ira de cussu crudele proteggimi dal furore di quel barbaro. | Reparare sos dannos, sos guastos riparare i danni. Si no reparas su male ch’has fattu est inutile chi ti cunfesses se non hai intenzione di riparare il male che hai procurato è inutile che ti confessi. | Vedere, scorgere, ravvisare. No hapo reparadu / anzone anzena in mesu de sas mias non ho scorto agnella estranea tra le mie (Pis.). Appena l’hapo reparadu l’hapo connotu appena l’ho scorto l’ho conosciuto. | intr. osservare. Reparade, cristianos osservate, cristiani (Delogu Ibba). Reparendhe chi su pizzinnu teniat ferida in sas manos (Vass.). | rifl. ripararsi, ricoverarsi. S’es reparadu in sa pinnetta dai s’istrùgulu de s’abba s’è riparato dal rovescio nella capanna. Anche restare, rimanere. Vistala tantu consunta / bos reparezis inzertu (Delogu Ibba). | intr. Reparàreche in calchi logu andar a capitare, andar a finire, rifugiarsi. Ch’es reparadu in su Campidanu in domo de un’amigu è andato a finire nel Campidano presso un amico. | ass. Eo no poto reparare a totu io non posso riparare a tutto. Chie podet reparare a totu su male chi faghet cuss’iscandhalosu chi può metter riparo a tutti i mali prodotti da quello scandaloso. || lat. reparare.