rèndhere tr. rendere, dare, consegnare, cedere. Su rellozu de su babbu no l’ha cherfidu rendher a niunu l’orologio del padre non l’ha voluto cedere a nessuno. Gighiad una cosa in manu e no l’ha cherfida rendher a niunu aveva una cosa in mano e non l’ha voluta cedere ad alcuno. | Fruttare. Est una terra chi rendhet fina su chimbanta pro unu è un terreno che rende anche il cinquanta per uno. Est una professione chi rendhet meda è una professione che rende molto. Custu a mie no mi rendhet nuddha questo non mi rende nulla. | Rendher con un aggettivo, rendher maccu, sabiu, bonu, antipaticu render pazzo, savio, buono, antipatico, non è popolare. Invece di rendhere si usa fàghere. | rifl. arrendersi. Appena sos soldados si sun presentados sùbbitu s’es rèndhidu appena i carabinieri si son presentati, s’è arreso. Bisonzat chi ti rendhas a sa giustiscia, chi oe no sun tempos de fagher su bandhidu bisogna che ti consegni alla giustizia perché questi non son tempi per fare il bandito. | Rendersi con un aggettivo non è popolare (vedi sopra). | Abbandonarsi, accasciarsi, svenire. Fit faeddhendhe tranchigliu, puntu s’es rendhidu e no ha faeddhadu pius conversava tranquillo, improvvisamente s’è accasciato, s’è abbattuto e non ha parlato più. | ass. No ti deves gasie lassare rendhere non ti devi abbattere così. || lat. reddere.