rebbàttida
s
.
f
. l’atto di ribattere, riflettere, risonare; l’eco.
In cussa costa s’intendhet sa rebbattida de sa ’oghe
,
de sos rumores
su quella costa si ode l’eco della voce, dei rumori. |
Rebbattida de bulzu
,
de coro
pulsazione, palpito.