pùttu s.m. pozzo. Che l’es ruttu s’istagnale in su puttu gli è caduta la secchia nel pozzo. Bogare abba dai su puttu cavar acqua dal pozzo. Bettaresìche in su puttu gettarsi nel pozzo. Pro no isposare cussu mezus mi ch’’etto in su puttu per non sposar quello lì meglio mi butto nel pozzo. Si no has ite fagher, bettadiche in su puttu se non sai che fare buttati nel pozzo. | Iscavare unu puttu scavare un pozzo. | Birare su puttu traboccare l’acqua del pozzo. Su puttu a sa tanta abba es pro ’irare, es birendhe, est ’ira cun oru l’acqua del pozzo per le tante piogge sta per traboccare. | Puttu de duttrina, de sapienzia pozzo di dottrina, di sapere. | Puttu isfundhadu pozzo senza fondo. Ha tanti sensi. Pius ispendhet e pius ndh’hada, est unu puttu isfundhadu più ne spende e più ne ha, è un pozzo senza fondo. Pius bi ndh’’ettad e pius bi ndh’istad, est unu puttu isfundhadu più mangia e più ha fame, è un pozzo senza fondo. Su coro de su cristianu est unu puttu isfundhadu il cuore dell’uomo è un pozzo senza fondo, un abisso insaziabile, insondabile. | Bettare che in puttu gettare come in un pozzo. In cussa familia, maccari bi li ’etten che in puttu, no lis bastat mai in quella casa, per quanto gli aiuti piovano come scaturisce l’acqua nei pozzi, non bastano mai. | Iscuru che in puttu buio come in un pozzo. || lat. puteus.