pùru 1 agg. puro. Puru de mente, de coro, de cuscenscia, de corpus e de anima puro di mente, di cuore, di coscienza, di corpo e d’anima. Pura chei su die ch’es nada pura come il giorno in cui è nata. Puru chei su die de su battijamu, che candho l’han battijadu puro come il giorno del battesimo, come quando l’han battezzato. | Pro puru casu per puro caso. || lat. purus.