pùnna s.f. propensione, tendenza, desiderio, brama. Sa chi sempre hapesit punna / d’esser Eva perdonada (Delogu Ibba). No poto cumprendher sa punna ch’has a cussa domo non posso comprendere la propensione che hai verso quella casa. Ha punna meda a sa dulcura ha molta tendenza ai dolci. | Frequenza. Ha punna a su zilleri frequenta molto la bettola.