provvìsta s.f. provvista. Ha sa domo piena de provvistas ha la casa colma di provviste. Sa provvista de su trigu, de su ’inu, de su casu, de sa linna, de sas vestes la provvista del grano, del vino, del cacio, della legna, degli abiti. Provvista de bonumore, de burulas, de dicios, de cantones provvista di bonumore, di scherzi, di proverbi, di poesie. | Fagher provvista far provvista. Faghet provvista de totu su ch’intendhet fa provvista di tutto quel che ode. Faghet provvista de pascescia, de mèritos fa provvista di pazienza, di meriti.