profànu agg. profano. Sun totu usos, costumines profanos son tutti usi e costumi profani. Arte, litteratura profana arte, letteratura profana. Discursos profanos discorsi profani. | Estens. Profanu a s’arte, a sa poesia, a s’iscenzia profano d’arte, di poesia, di scienza. | sost. In poesia e in arte so unu profanu in poesia e in arte sono un profano. Sos profanos i gentili, i pagani. || lat. profanus.