proàre tr. provare, esperimentare. Es proendhe sos noeddhos cun su carru sta provando i bovetti col carro. Innanti ’e lu sonare, proa cussu pezzu prima di sonarlo, prova quel pezzo. Proade sa cumedia provate la commedia. Si creides chi bos deva calchi cosa, proademilu se credete che vi debba qualche cosa, provatelo. Innanti de leare unu teraccu lu devides proare prima di prendere un servo lo dovete provare. A proare si proan sos àinos provare si provano gli asini. | Deus nos proad in custu mundhu cun tantas afflissiones Dio ci prova in questo mondo con molte afflizioni. | Proare su bonu ei su malu provare il bene e il male. Cussu poverittu ha proadu totu quel poveretto ha provato tutto. | rifl. provarsi, misurarsi. S’es proadu tantas voltas a manizare s’aradu ’e ferru e no b’es resessidu s’è provato tante volte a maneggiare l’aratro di ferro e non c’è riuscito. Pròadi ancora, chi sa tradussione no es tantu diffizzile prova ancora, che la traduzione non è tanto difficile. | A ite no ti proas! pròadi, s’has coraggiu! non ardire di..., sfida minacciosa. | ass. A proare no si bi perdet nuddha, cherzo proare a provare non si perde nulla, voglio provare. || lat. probare.