prinzìpiu (tz) s.m. principio; inizio. Prinzipiu de su tribagliu principio del lavoro; ~ de sa die, de sa chida, de su mese, de s’annu principio del giorno, della settimana, del mese, dell’anno. Custu es su prinzipiu, cale dêd esser sa fine? questo è il principio, quale sarà la fine? Inoghe es su prinzipiu de su muru nostru qui è il principio del nostro muro. | Deu es su prinzipiu de totu sas cosas Dio è il principio di tutte le cose. | Su demoniu es su prinzipiu de totu sos males il demonio è il principio di tutti i mali. | Su crapicciu de cussa crabitta est istadu su prinzipiu de tanta inimicizzia il capriccio di quella testerella è stato il principio di tanta inimicizia. | Sos manicheos creian in s’esistenzia de duos prinzipios contrarios, unu de su bonu ei s’ateru de su malu i manichei credevano nell’esistenza di due principi contrari, uno del bene e l’altro del male. | Cussu giovanu es de bonos prinzipios quel giovane è di buoni principi. L’han pesadu cun bonos prinzipios l’hanno educato con buoni principi. | Sos prinzipios de sa morale cristiana i principi della morale cristiana. | No ischit mancu sos prinzipios de s’iscenzia chi cheret professare ignora anche i principi della scienza che vorrebbe professare. | Sos prinzipios religiosos no ischit mancu inu’istan de domo i principi religiosi non sa neppure dove stian di casa. | Es de prinzipios puliticos totu contrarios a sos mios professa principi politici affatto contrari ai miei. | No es frimmu in sos prinzipios suos non è saldo nei suoi principi. | Prinzipiu de prèigapréiga. | In prinzipiu in principio. Dai su prinzipiu dal principio. Dai prinzipiu da principio. || lat. principium.