pregontàre tr. interrogare, chiedere. Pregontare a unu de una cosa, pregontare una cosa a unu interrogare qualcuno su qualche cosa, chiedere notizie, informazioni a qualcuno di qualche cosa. L’ha pregontadu subra sos cumandhamentos l’ha interrogato sui comandamenti. Li ha pregontadu sa luttrina gli ha fatto interrogazioni sulla dottrina. Si mi preguntat s’istoria fatto fiascu se m’interroga in istoria faccio fiasco. Anche preguntàre e deriv. || lat. percontari.