pòsta 1 s.f. posta. Leare sa posta, sèttidu in sa posta, isettare su polcrabu a sa posta (t. cacc.) occupare la posta, seduto sulla posta, attendere il cinghiale alla posta. Su leone andhad e leat sa posta il leone va e occupa la posta (P. Luca). Anche → séttida (Berch.). | Impiegadu de sa posta; gigher sas litteras a sa posta; retirare sa currispondhenzia dai sa posta impiegato postale; imbucar le lettere alla posta; ritirar la corrispondenza dall’ufficio postale. | Sa posta no es vennida ancora; oe sa posta no benit, no arrivit la posta non è venuta ancora; oggi la posta non arriva. | Mancat sa posta de su continente manca la posta del Continente. Frimmu in posta fermo in posta. M’had arrividu una littera frimmu in posta m’è giunta una lettera fermo in posta. | Respingher, rifiutare sa posta respingere le lettere, la corrispondenza. | Posta de su giogu. Si cheres giogare de posta si pagat deghe francos se vuoi giocare la posta è di dieci lire. Si ti retiras perdes sa posta se ti ritiri perdi la posta. | Posta de rosariu. Rosariu de chimbe, de bindhighi postas rosario di cinque, di quindici poste. Mi devo narrer ancora una posta de rosariu devo dire ancora una posta di rosario. | Hap’agattadu duas postas de corona frundhidas in terra ho trovato per terra due poste (decine) di corona. | No istare mai in posta non rimaner mai fermo, fisso in un luogo. Già s’ischit, tue no istas mai in posta si sa, tu non stai mai fermo. | A posta, apposta: custu mandhigu paret fattu a posta (apposta) pro me questo cibo pare preparato a posta per me. | A posta sua a suo genio (Mss. ant.). | Anche bica. Postas de trigu covoni di grano → pascàlzu, postóriu (Nuoro).