pìppa s.f. pipa. Es sempre a pippa in bucca ha sempre la pipa in bocca. Allugher, azzendher, garrigare, suzzare, istudare sa pippa accendere, caricare, succhiare, spengere la pipa. | Pippa de terra, de linna, de iscoba, de isciùma pipa di terra, di legno, di radica, di schiuma. | Lassaresi sa pippa lasciare il fumare. Si lassat totu, ma no si podet lassare sa pippa si correggerebbe da ogni vizio, ma non da quello di fumare. | Currer, dàresi a sa pippa ricorrere al fumare. Candho es de malumore, curret (si dad) a sa pippa quando è di malumore si mette a fumare. Sa pippa es s’amiga sua istupponada la pipa è la sua più grande amica. | Leare pippa far il broncio, adirarsi. | Isforrigonare sa pippa sfruconare la pipa. | Sa cannuccia, su canneddhu de sa pippa cannello della pipa. || lat. pipa zufolo campestre, da cui piva piffero.