pastòre s.m. pastore. Su bonu pastore dat sa vida pro sas ’arveghes suas il buon pastore dà la vita per le sue pecorelle. Pastore de ’arveghes, de crabas, de ’accas, de porcos pecoraio, capraro, vaccaro, porcaro. Anche ’arvegàrzu, crabàrzu, ’accàrzu, porcàrzucumonàlzu sòccio, cumòne sòccida. | Pastore de sa Diocesi pastore della diocesi, Vescovo. | Pastore de animas pastore d’anime, ministro di culto che ha cura d’anime. | Su Bonu Pastore il Buon Pastore, Gesù. | Su Summu Pastore il Papa. | Pastore protestante, evangelicu. | Fagher sa vida de su pastore far la vita del pastore. | Pastorazzu pastoraccio, uomo rozzo, ineducato. Est unu pastorazzu, e bastat è un pastoraccio, e basta. Faeddhat, si cumportat, trattat che unu pastorazzu parla, si comporta, tratta come un pastoraccio. A sa fin’’e sos contos est unu pastorazzu alla fin dei conti è un pastoraccio. | Pastoreddhu pastorello. Infattu a sas ’arveghes b’haiad unu pastoreddhu dietro le pecore seguiva un pastorello. Pastore povero. Est unu pastoreddhu ’e nuddha, de pagu contu è un piccolo pastore di poco conto. | Dare o leare sa robba in pastore prendere o concedere il bestiame a sòccida. || lat. pastor.