pàrracu s.m. parroco. Ha totu sas virtudes ei sas abbilidades de unu bonu parracu ha tutte le virtù e le abilità d’un buon parroco. Preigat che parracu, comente devet preigare unu parracu predica da parroco, come deve predicare un parroco. || gr. (párochos) πάροχος, lat. parochus.