paràda s.f. l’atto di parare, nei suoi vari significati. A sa parada de sa manu l’ha dadu unu colpu ’e fuste avendo teso la mano l’ha colpito con un bastone. Parada de palas il sottoporre le spalle. Parada de unu fiadu, de unu caddhu, de unu ’oe il parare una bestia, un cavallo, un bue. Parada de bestiamine l’andar a chiedere in dono presso i pastori delle bestie per ricostituirsi il branco perduto. | Parada de carru parte della cassa del carro sardo consistente in due staggi chiamati istantaròlos congiunti insieme con due o tre traverse → càrru.