paladìnu s.m. paladino, uomo alto, forte, eroe. Candho gherraian sos paladinos quando combattevano i paladini. | Had isposadu unu bellu paladinu! (iron.) ha sposato un bel paladino! | Fizu tou, lu mantenzad, est unu paladinu tuo figlio, Dio lo conservi, è un bel tocco di giovane. | Gigante. Sos antigos nostros naraian chi sos nuraghes sun istados fattos dai sos paladinos i nostri antichi dicevano che i nuraghi sono stati costrutti dai giganti. | In sos nuraghes e in sas concheddhas sun istados agattados ossos de paladinos nei nuraghi e nelle conche sono state trovate ossa di giganti. || lat. palatinus.