pagàre tr. pagare. Pagare sa zorronada, sos zorronateris, su soldu, su teraccu, su tribagliu, sos tribagliantes pagare la giornata, i giornalieri, la mercede, i servi, il lavoro, i lavoratori. | Pagare s’allogu, sa pejone, s’affittu, su contu pagare la pigione, il fitto, il conto. | Pagare sos dèpidos soddisfare i debiti, i creditori. Anche al fig. pagare i favori con riconoscenza. Dare bona o mala paga pagare bene o male → pàga. Pagare cun sa matessi moneda trattare uno come merita. | Pagare in natura, in dinari, in contante, a su nou, a su tempus pagare in natura, in danaro, in contanti, al raccolto, a una data fissa. | Pagare tantu de affittu, de pejone, de rendhas, de fogatigu pagar tanto di fitto, di pigione, d’imposte, di tassa focatico. | Scontare. Al fig. Es paghendhe sos macchines de sa gioventura, sos istravissios sta scontando le pazzie della giovinezza, gli stravizi. | Pagare una cosa tantu. Hapo pagadu chimbemiza francos unu paju de bottes ho pagato cinque mila lire un paio di scarpe. | Pagare una cosa che noa, che bona pagare per buono, per nuovo. Si ti ruet su rellozu lu pagas che bonu se ti casca di mano l’orologio lo paghi per nuovo, per buono. | Deu no pagat su sapadu, ma totos sette dies de sa chida Dio non paga il sabato, ma tutti i sette giorni della settimana. | Una las pagat totu una le paga tutte. | Pagàrela pagarla. Si sighis a m’oltraggiare la pagas; cussa però la pagas se continui a oltraggiarmi la sconti; questa però la paghi. | Malu a pagare cattivo pagatore. | Su leare est in falada, su pagare in pigada ricevere, prendere, comprare è in discesa, pagare in salita. | Chie pagad oe es chittu cras chi paga oggi non è debitore domani. | Pagare giustos pro peccadores scontare chi non deve. || lat. pacare.