oràriu s.m. orario. Cuss’omine no connosched orariu quell’uomo non conosce orario. Fagher totu a orariu far tutto in orario, secondo l’orario. S’orariu de sos trenos, de sas ferrovias l’orario dei treni. Hapo comporadu s’orariu ho comprato l’orario. || lat. horarius.