nientedemàncu avv. nientemeno, nientedimeno, nondimeno. Bi l’haio proibbidu, nientedemancu isse l’ha fattu glie lo avevo proibito, nondimeno egli l’ha fatto. | esclam. Ha settant’annos, nientedemancu! ha settant’anni nientedimeno! Chentu francos, nientedemancu cento lire, nientemeno. Nientedemancu! custu bi cherìat como nientemeno! ci voleva questo, ora. nientemàncu.