negàre tr. negare. M’ha negadu unu favore chi no mi deviat negare mi ha negato un favore che non mi doveva negare. Negare sa veridade, su permissu negare la verità, il permesso. | rifl. S’es negadu, anzis ha giuradu chi no l’haiat fattu ha negato, anzi ha giurato di non averlo fatto. Ti negas, ma ti si legged in cara chi ses tue tu neghi, ma ti si legge sul volto che sei stato tu. Anche rifiutarsi. Si negad e si rebbellat de andare rifiuta di andare (Cap. Ros.) | ass. Isse negat, ma so seguru ch’est isse egli nega, ma son sicuro che è stato lui. Anche → dinnegàre. || lat. negare.