navìu s.m. naviglio, nave, legno che naviga, più legni che navigano insieme. Si sun imbarcados in su matessi naviu si sono imbarcati nella stessa nave. Su naviu de Franza, chi haiat bumbardadu a Casteddhu, isteit custrintu a si retirare dai su valore de sos Sardos e poi degumadu dai sa tempesta il naviglio francese che aveva bombardato Cagliari fu costretto a ritirarsi dal valore dei Sardi e poi fu decimato dalla tempesta. | Bàrriu, gàrrigu a navìu stracarico, di piante e di veicoli e di mobili. Sa mendhula de sa corte es bàrria a naviu; su carru es barriu a naviu; su cantaranu est isticchidu a naviu il mandorlo del cortile è stracarico di frutti; il carro è stracarico; il cassettone è infarcito all’inverosimile. || lat. navigium, sp. navio.