mùida s.f. romba, rombo, rumore cupo, continuato. Sa muida de su riu in piena, de su ’entu, de su tronu, de sa balla, de su molinu, de s’abe il rombo del torrente, del vento, del tuono, della palla, del mulino, delle api. | avv. A muida rombando. S’intendhiad su riu a muida s’udiva il rombo del torrente. Su ’ezzu istat tota sa die a muida il vecchio brontola, bofonchia, romba tutto il giorno. Sun bennidas duas abes a muida son venute due api rombando. Muida de sas orijas ronzio degli orecchi. Hapo sas orijas a muida mi ronzano gli orecchi.