mórdida s.f. l’atto di mordere. A sa mordida chi l’ha fattu l’had isparadu e l’ha mortu appena (il cane) l’ha morsicato, gli ha sparato contro e l’ha ucciso. | Mangiata, scorpacciata. Innanti s’ha fattu una bella mordida e poi si ch’est andhadu prima s’è fatta una bella scorpacciata e poi se n’è andato. | Critica, malignazione. Est istada una bella mordida ch’ha fattu a su parracu ha azzannato ben bene il parroco, e l’ha ben conciato.