momentàneu agg. momentaneo, transitorio, fuggevole. Sa vida nostra in custu mundhu es momentanea la nostra vita in questo mondo è momentanea. Dadenos in sa vida momentana (Murenu). Penas, giojas momentaneas pene, gioie momentanee. | Lunatico, bizzarro, volubile, di persona. Prendhelu como, mira ch’es momentaneu, e cambiat da’ un’ora a s’atera con lui lega subito, bada che è volubile e cambia idea da un’ora all’altra. momentànu. || lat. momentaneus.