manìzu s.m. maneggìo. Est abile in su manizu de sas armas è abile nel maneggio delle armi. | Al fig. macchinazione, trama, imbroglio. Custu es totu manizu de su bonu ’e connadu meu questo è tutto maneggio di quella perla di mio cognato. A tantu manizu sa giustiscia es morta a tanto maneggio la giustizia è morta. Ch’es vessidu a furia de manizu è riuscito a furia di imbrogli.